Zomaar twee plaatjes uit ons dierenrijk
Opnieuw ben ik aan het schrijven, dit keer de opzet van een dienst die wij als organisatie willen standaardiseren/automatiseren.
Meermaals heb ik deze dienst bij klanten uitgeprobeerd, deze is met vallen en opstaan volwassen geworden.
Deze dienst adem ik, kan ik uitleggen. Nu ik ga schrijven, waarbij er een hoofdstuk indeling is opgesteld, loop ik vast.
Bijkomend; er staan nog 100 notities in van een collega en sommige woorden zijn gemarkeerd met een kleur.
Nu ik mijn tekstverwerker op mijn scherm heb staan, voelt het alsof ik aan het kijken ben naar een mierenhoop waar alles steeds in beweging is, focus is onmogelijk.
Heb ik de scope te pakken, de concentratie om daadwerkelijke iets wezenlijks te schrijven, dan ontglipt mij dit in enkele seconden, als een mier die verdwijnt in de grote hoop.
Echter; spreek ik vanuit een model dat lijkt op een spinnenweb, dan kloppen alle associaties met elkaar en benoem ik alle onderwerpen op het juiste moment. Ik heb een vast brandpunt.
Het is het lot van een conceptueel denker vermoed ik. Of mensen snappen mij niet of ik snap niet hoe je in hemelsnaam op een lineaire wijze informatie kan verwerken.
Vindingrijk als ik ben, ben ik deze twee werelden aan elkaar aan het rijgen. De beelddenker blijft bij zijn verhaal, de lineair denker bij zijn projectopzet. Natuurlijke synergy.
Voor mij is het belangrijk om mijn eigen bedrading niet los te laten, mij niet te laten verleiden om meegevoerd te worden in de details.
In mijn BrainMap methode komen de werelden al aardig dicht bij elkaar, waar het model steeds inventiever wordt en de lijntjes tussen beide werelden steeds krachtiger worden.
Ik zet mij in om elkaar te begrijpen vanuit onze eigen (denk) kracht, het loslaten dat iedereen op dezelfde manier zijn huiswerk moet doen of informatie moet overbrengen aan anderen.
Het niet je best hoeven doen om je boodschap over te brengen maar in alle rust je energie en enthousiasme gebruiken voor wat je echt te vertellen hebt.
Zelf heb ik te lang geprobeerd het goed te doen, meegaan in de massa. ik wil voorkomen dat nieuwe generaties hetzelfde gevecht moeten voeren, met soms uitval tot gevolg.
Ben benieuwd of jullie herkenning vinden in mijn verhaal en wat jou opinie is wat er zou moeten veranderen in het schoolsysteem/bedrijfsleven zodat iedereen zijn waarde kan leveren vanuit het natuurlijke potentieel (talenten).
No responses yet